نانوا خمیر را درون تنور پهن می کند.

چه اتفاقی می افتد؟!

خمیر به خاطر خامی ابتداء به همه سنگ ها ریز و درشت می چسبد!
اما همینکه پخته و پخته تر می شود ، از سنگ ها یکی پس از دیگری جدا می شود.

و این قصه ما آدم هاست.
سختی های این دنیا، حرارت تنور را می ماند.
و این سختی هاست که انسان را پخته و پخته تر می کنند ؛
و هر چه انسان پخته تر می شود سنگ کمتری به خود میگیرد…

و سنگها همان تعلقات هستند…

ماشین من، خانه من، کارخانه من و…
آنوقت که قرار است نان را از تنور خارج کنند سنگها را از آن میگیرند!

خوشا به حال آنکه در تنور دنیا آنقدر پخته می شود که به هیچ سنگی نمی چسبد.