فضیلت هفتم : محبوب پیامبر .

در فضیلت پنجم گفته شد که امیر المؤمنین عزیز و محبوب خداوند است و کسی که عزیز خدا باشد بدون هیچ شکی عزیز پیامبر خدا نیز هست چنانکه پیامبر خود نیز در خطبه غدیر این امر را بیان کردند در بخش پنجم خطبه میفرمایند:

مَعاشِرَالنّاسِ، هذا عَلِي، أَنْصَرُكُمْ لي وَأَحَقُّكُمْ بي وَأَقْرَبُكُمْ إِلَي وَأَعَزُّكُمْ عَلَي ؛ هان مردمان! اين علي ياورترين، سزاوارترين و نزديك ترين و عزيزترين شما نسبت به من است.

هر کس جامع کمالات باشد محبوب دلها نیز هست، پیامبر اکرم(ص) که خود محبوب عالمیان و خوبان و پاکان است، عاشق شیدای علی است، چرا که به تصریح آیه مباهله، علی جان پیامبر است «انفسنا» و جان هر کس شیرین و دوست داشتنی است.به همین جهت بارها پیامبر اکرم(ص) می فرمود: «من احبّ علیّاً فقد احبّنی…؛ هر کس علی را دوست بدارد به من محبّت ورزیده است.» و فرمود: «محبّک محبّی و مبغضک مبغضی؛  دوستدار تو دوست من است، و دشمن تو دشمن من.

شخصی از پیامبر اکرم(ص) پرسید: یا رسول اللّه انّک تحبّ علیّاً؟ قال: او ماعلمت انّ علیّاً منّی و انا منه؛  ای رسول خدا علی(ع) را دوست می داری؟ فرمود: مگر نمی دانی که علی از من و من از اویم. آیا کسی جان شیرین و پاره تنش را دوست نمی دارد؟ [1]همچنین در بخش دیگر خطبه غدیر پیامبر میفرمایند : عَلِي بْنَ أَبي طالِبٍ أَخي وَ وَصِيّي وَ خَليفَتي (عَلي أُمَّتي) وَالْإِمامُ مِنْ بَعْدي ؛ علي بن ابي طالب برادر، وصي و جانشين من در ميان امّت و امام پس از من بوده.پیامبر امام علی (ع) را به عنوان برادر خود معرفی میکنند.

به هنگام نزول آیه « اِنّما المُؤمنُونَ اِخوَةٌ  ؛ [2]پیامبر، جمعی از مهاجرین و انصار را بنابر منزلتی که داشتند، با یکدیگر برادر قرار داد. و در پایان، تنها حضرت علی (علیه السلام) را به برادری خود برگزید و دست او را به نشانه این افتخار، بلند نمود و دو بار فرمود:هذا اَخی فی الدُّنیا و الآخِرَةِ  ؛ این ( علی ) برادر من است در دنیا و آخرت  .

بدیهی است این برادری، که امیرالمؤمنین (علیه السلام) بارها در مواضع گوناگون، از آن به عنوان برتری خویش استدلال می کرد، تنها، هم پیمانی با پیامبر نموده، بلکه همان گونه که یکی از علمای بزرگ اهل سنت در کتاب « العمّدة » می گوید، این امتیاز بزرگ را پیامبر (صلی ا… علیه و آله و سلم) به علی (علیه السلام) اختصاص داد، زیرا فقط او را نظیر خود در اصل ( نسب -  عصمت ( آیه تطهیر )-  ولایت ( آیه ولایت )-  اداء تبلیغ ( سوره برائت) - مولای امت ( حدیث غدیر )- مماثلت نفس ( آیه مباهله ) و فتح باب مسجد و دیگر صفات و فضائل، غیر از نبوت، می دانست.[3]

[1] نشریه پاسدار اسلام ، سید جواد حسینی ، قم ،شماره 298 ، ص 16 . (http://www.hawzah.net قسمت مجلات )
[2] حجرات ، آیه 10.
[3] نامه سال امام علی ، جلوه حق ، گرد آوری شعبان تازه کام ، نهاد نمایندگی مقم رهبری دانشگاه علوم کشاورزی گرگان ، صفحه18.