فضلیت سوم : خدا خواه بودن .

از نگاه قرآن كريم عبادت‏ و بندگى خداوند هدف اصلى آفرينش انسان است: «وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ». [1]

بنابراين انسانى كه مى‏خواهد در راستاى‏فلسفه وجودى خود حركت كند، بايد همه اوقات خود به عبادت خدا مشغول باشد. البته بندگى و عبادت لزوماً به معناى عبادت‏هاى مرسوم و شناخته‏شده فقهى نيست. انسان حتى مى‏تواند خوردن و خوابيدن و تفريحات خود را عبادت الهى بداند. مشروط به آنكه به انگيزه الهى و در راستاى وصول به مقام قرب انجام گيرند. در عين حال، انجام عبادت‏هاى ويژه، مثل نمازهاى مستحبى، خواندن اذكار و دعاهاى ويژه، روزه گرفتن مستحبى، تمركز و توجه بيشتر به آيات قرآنى و امثال آن، مى‏تواند يكى ازشايسته‏ترين كارها در اوقات فراغت باشد.

امام على (عليه‏السلام) در دعايى از خداى متعال چنين مى‏خواهد:

اللهم فَرِّغْنِى لِمَا خَلَقْتَنِى لَهُ؛

خداوندا! براى دستيابى به آنچه كه مرا برايش آفريده‏اى فراغتى به من عطا كن.[2]

انسان خدا خواه و خداجو، دچار مشکلات و گرفتاری های روحی نمی شود؛ چون با یاد خدا، همواره به منبع بی پایان عشق و رحمت و عطوفت متصل است. از سوی دیگر، با اعطا و بخشش در راه خدا و تقوا در زندگی، مشکلات براو آسان می شود. این آسانی دو جنبه دارد: یکی این که چنین انسانی از قدرت روحی بالایی برخوردار می شود و میزان استقامتش بالا می رود. پس مشکلات بزرگ در دیدگان او کوچک جلوه می کند. دیگر این که قانون الهی چنین است که برخی اعمال عبادی در همین دنیا پاداش داده می شوند و پاداش آن ها افزون برپاداش اخروی، این است که مشکلات زندگی را برمؤمنان مرتفع می سازد.[3]

یکی از نمونه های کامل انسان خدا خواه در طول تاریخ امیر المؤمنین می باشد ؛ که پیامبر نیز در خطبه غدیر به این صفت امام اشاره کرده است و میفرمایند : وَ عَلِي بْنُ أَبي طالِبٍ الَّذي أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَي الزَّكاةَ وَهُوَ راكِعٌ يُريدُالله عَزَّوَجَلَّ في كُلِّ حالٍ.

هر آينه علي بن ابي طالب نماز به پا داشته و در ركوع زكات پرداخته و پيوسته خداخواه است.

و نکته مهم آنکه خدا خواه بودن امام مقطعی نیست که گاهی باشد و گاهی نباشه بلکه استمرار داشته و همیشه در جریان است و در تمام افعال و حرکات امام مشاهده میشود و حتی لحظه ای خدا از ذهن و قلب او خارج نمیشود به عبارت دیگر میتوان با نگاه کردن به جمال این امام بزرگوار و حتی دیدن افعال و خواندن سخنان ایشان پی به حضور خدا برد و  نزدیکی این یگانه بی همتا را به خوبی حس کرد. ( قلم اینجانب)

 
[1] زاریات ، آیه 56.
[2] همیشه بهار ، احمد حسین شریفی ، انتشارات معارف ، قم : 1391 ، چاپ اول ، صفحه 88.
[3] مجله بشارت ، خرداد و تیر 1382، شماره 36 ، صفحه 6 .( گرفته شده از http://www.hawzah.net)

فضیلت دوم : در حال رکوع زکات ( انفاق ) می پردازند.

خداوند در قرآن کریم میفرمایند:

«اِنّما وَلیّکم الله و رسوله والّذین آمنوا الّذین یقیمون الصّلوة و یؤتون الزّکاة و هم راکعون»

«ولیّ شما تنها خدا و رسول او و کسانی که ایمان آورده‌اند؛ همان کسانی که نماز را بر پا می‌دارند و در حال رکوع نماز زکات می‌پردازند، می‎باشند.» [1]

یکی دیگر از صفات بارز امام علی (ع) پرداخت زکات می باشد که پیامبر نیز در خطبه غدیر به این صفت امام اشاره کرده است ، در بخش دوم خطبه پیامبر میفرمایند : وَ عَلِي بْنُ أَبي طالِبٍ الَّذي أَقامَ الصَّلاةَ وَ آتَي الزَّكاةَ؛ علي بن ابي طالب نماز به پا داشته و در ركوع زكات پرداخته و… .

در بخش اول سخن پیامبر به نماز امام اشاره میکند که درباره آن صحبت شد و در بخش دوم از زکات و بخشش امام صحبت به میان می آورد .

این آیه شأن نزول خاصی دارد که به امام علی (ع) بر میگردد داستان از این قرار است که امیر المؤمنین در حال نماز بودند سائلی به پیش امام میرود و از ایشان در خواست کمک میکند این بزرگوار درحال رکوع بودند که انگشتر خود را درآورده و به سائل اهدا میکنند . (قلم اینجانب )

پیامبر اکرم (صلی ا… علیه و آله و سلم) که نظاره گر این صحنه بود، گفت خداوندا! هم چنان که برای موسی، وزیر و یاوری برگزیدی، برای من وزیری و یاوری انتخاب کن، تا پشتیبانم باشد. که بی درنگ، این آیه بر پیامبر اکرم (صلی ا… علیه و آله و سلم) نازل گشت:

اِنّما وَلیِّکُم اللهُ و رَسُولُه و الّذینَ امَنوا الّذینَ یُقیمُونَ الصّلاةَ و یُؤتُونَ الزَّکاةَ و هُم راکِعُونَ.

فقط ولیّ و سرپرست شما، خدا و رسول و کسانی می باشند که ایمان به خدا آورده و در رکوع صدقه (انگشتری) می دهند.

مورّخان، این فضیلت را در 21 ذی حجه نوشته اند. [2]

همچنین دو نکته در اینجا مطرح میشود :

اول آنکه :

 منظور از زکات در این آیه انفاق است . در صدر اسلام” زكات” در معناى لغوى (انفاق مال) به كار مى‏رفته، نه در خصوص زكات واجب ؛ برخی گفته‏اند صدقه دادن انگشتر، زكات نيست. جواب اين حرف هم اينست كه اگر مى‏بينيد امروز وقتى زكات گفته مى‏شود ذهن منصرف به زكات واجب شده و صدقه به ذهن نمى‏آيد، نه از اين جهت است كه بر حسب لغت عرب صدقه زكات نباشد بلكه از اين جهت است كه در مدت هزار و چند سال گذشته از عمر اسلام، متشرعه و مسلمين زكات را در واجب بكار برده‏اند، و گرنه در صدر اسلام زكات به همان معناى لغوى خود بوده. و معناى لغوى زكات اعم است از معناى مصطلح آن، و صدقه را هم شامل مى‏شود. در حقيقت زكات در لغت مخصوصا اگر در مقابل نماز قرار گيرد، به معناى انفاق مال در راه خدا و مرادف آنست . [3]

دوم آنکه:

در فضلیت اول بیان شد امام علی (ع) چنان سرگرم رازو نیاز ببا معبود خویش بودند که وقتی تیر از پای مبارک ایشان بیرون کشیده شد چیزی حس نکردند پس چگونه ممکن است به سائلی که تقاضای کمک کرد توجه کنند و انگشتر خود را به او بدهند ؟ ( نوشته اینجانب )

خلاصه جواب این است که :

اولاً: نماز و عبادت علی علیه السلام و هم انفاق و تصدّق او برای خدا بود. چه مانعی دارد که علی علیه السلام غرق نماز باشد و صدای سائل به گوشش برسد و برای رضای خدا، در وسط نماز انفاق کند. علاوه بر آن، خداوند مقدّر کرده بود که چنین اتفاقی رخ دهد، تا آیه ولایت نازل شود و جانشینی حضرت علی علیه السلام به خلافت، به گوش همه مردم برسد.

ثانیا: حالات عرفانی معصومین علیهم السلام با هم فرق می کند. آن ها در نماز همیشه یک سان نبوده اند. گاهی معصومین علیهم السلام چنان غرق در عبادت بودند که اصلاً توجهی به این عالم نداشتند، همانند برخی حالات امیرمؤمنان علیه السلام و امام سجاد علیه السلام و گاهی هم با حفظ حضور قلب، به عالم ماده نیز توجه داشته اند. روزی پیامبر صلی الله علیه و آله نماز جماعت را زودتر از سایر روزها به پایان رساند. برخی علت این کار را جویا شدند. آن حضرت فرمود: آیا گریه کودک را نشنیدید؟ من نماز را زودتر از روزهای دیگر به پایان رساندم تا (مادر) بچه اش را ساکت کند.[4]

[1] مائده، آیه 55 .
[2] ویژه نامه سال امام علی ، جلوه حق ، گرد آوری شعبان تازه کام ، نهاد نمایندگی مقم رهبری دانشگاه علوم کشاورزی گرگان ، صفحه17.
[3] ترجمه تفسیر المیزان ، محمد حسین طباطبایی ، انتشارات اسلامی ، قم :1360 ، جلد 6 ، صفحه 11.
[4] مجله فرهنگ کوثر ، نوشته محمد جواد طبسی ، شماره 48 ، سال 1379 ، صفحه49.

فضیلت اول : برپا داشتن نماز

خداوند متعال در قرآن می فرماید : أَقِمِ الصَّلَاةَ إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ وَلَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ وَاللَّهُ يعْلَمُ مَا تَصْنَعُونَ.[1]

نماز را به جای آور که نماز انسان را از هر کار زشتی باز می دارد.

واجبات اسلام همه در يك سطح نيستند و از لحاظ اهميت، با هم تفاوت دارند. بعضى از آنها در مرتبه‏اى والاتر و مهم‏تر از بقيه تكاليف هستند و با ترك آنها، ساير اعمال نيز تباه شده، اثر خويش را از دست مى‏دهند و يا كم اثر مى‏گردند.

يكى از وظايف مهم، نماز است كه حكم ستون و پايه دين را دارد و مصلحت آن، از هر فريضه‏اى بيشتر است.

نماز، سبب نزديكى به خداست‏ و انسان را از فحشا و منكرات باز مى‏دارد. دوستى كه نماز را با شرايط و آداب آن مى‏خواند، رغبتى براى غيبت، تهمت و دروغ ندارد؛ چون مى‏داند كه نمازش به شرط رعايت تقوا، مورد قبول خداوند قرار مى‏گيرد؛ و انسانى كه غافل از خداى خويش نيست و هدفى جز رضاى او ندارد، به هيچ وجه، عملى انجام نمى‏دهد كه موجب ناخشنودى پروردگار باشد .

خداوند به ما اجازه نداده با كسانى كه نسبت به دستورات دينى- به خصوص نماز- بى‏اهميت هستند، دوست باشيم. قرآن مى‏فرمايد:

«اى اهل ايمان! با آن گروه از اهل كتاب و كافران كه دين شما را به بازيچه گرفتند، دوستى نكنيد». همچنين در ادامه مى‏فرمايد:

(وَ اذا نادَيْتُم الَى الصّلاة اتّخَدوها هُزُواً وَ لَعِباً، ذلك بانّهم قومٌ لا يَعْقِلون) ؛[2]

«زمانى كه شما نداى نماز بلند مى‏كنيد، آن را به مسخره و بازى مى‏گيرند؛ زيرا آن قوم، مردمى نادان و بى خردند».

در اين آيات، بعد از آن‏كه مى‏فرمايد: آنان دين شما را به مسخره گرفته‏اند»، توضيح مى‏دهد كه بازى گرفتنِ دين، همان كوچك شمردن نماز و استهزاى آن است  .[3]

یکی از صفاتی که در خطبه غدیر نیز درباره امام علی (ع) آمده است این است که نماز به پا میدارند، در بخش دوم خطبه پیامبر میفرمایند:

عَلِي بْنُ أَبي طالِبٍ الَّذي أَقامَ الصَّلاةَ، هر آينه علي بن ابي طالب نماز به پا داشته و… .

حضرت امیر المؤمنین علی بن ابیطالب (ع) اولین نمونه ی کاملی است از تعلیم و تربیت پیغمبر اکرم (ص) . ین امام بزرگوار از همه جهات یک نمونه کامل بودند که یکی از مهمترین آن ها نماز بود به گونه ای که در هنگام نماز تیری را از پای ایشان بیرون میکشند بدون آنکه حضرت حتی لحظه ای به آن تیر توجه کنند زیرا تمام حواس ایشان سرگرم آن معبود یگانه و بی همتا بود . ( قلم اینجانب )

شهید مطری نیز در کتاب انسان کامل میگوید :

وقتی شب می شود و خلوت شب فرا می رسد، هیچ عارفی به پای او نمی رسد.

آن روح عبادت كه جذب شدن و كشیده شدن به سوی حق و پرواز به سوی خداست، با شدت در او رخ می دهد، مثل آن حالتی كه انسان در مطلبی داغ می شود؛ مثلاً وقتی در حالت جنگ و دعوا و ستیز است، چاقو قسمتی از بدنش را می بُرد و یك تكه گوشت از بدنش به طرفی انداخته می شود ولی آنچنان توجهش متمركز مبارزه است كه احساس نمی كند یك قطعه گوشت از بدنش جدا شده است. علی در حال عبادت چنان گرم می شود و آن عشق الهی چنان در وجودش شعله می كشد كه اصلاً گویی در این عالم نیست.[4]

[1] عنکبوت آیه 45.
[2] ( مائده آیه 57 و 58) .
[3] همای سعادت ،  علیرضا مستشاری ، انشارات معارف ، چاپ اول ، قم:1388 ،صفحه44.
[4] انسان کامل ، استاد مرتضی مطهری ، انتشارات صدرا ، چاپ سی و هشتم ، تهران 1385 ، صفحه46 .

فضائل حضرت علی علیه السلام در خطبه غدیر

  بسم الله الرحمن الرحیم

مقدمه:

با سلام و درود خدمت گرامیان  در این مقاله سعی شده که فضائل امام علی (ع) در خطبه غدیر بیان شود .

امام صادق(ع) فرمود: روز غدير خم عيد بزرگ خداست، خدا پيامبرى مبعوث نكرده، مگر اينكه اين روز را عيد گرفته و عظمت آن را شناخته و نام اين روز در آسمان، روز عهد و پيمان و در زمين، روز پيمان محكم و حضور همگانى است.

حادثه ی غدیر را می توان از زوایای گوناگون تحلیل و بررسی کرد . خداوند برای هدایت بشر و دست یابی او به کمال حقیقی و تقرب الهی ، علاوه بر پیامبر درون ، یعنی عقل ، پیامبران برونی نیز فرستاد تا بشر به بیراهه نرود و راه را بیابد . پیامبران برای استمرار رسالت خود جانشینانی برای خود به دستور خداوند معین می کردند و پیامبر ما نیز از این قاعده مستثنی نبود وبرای تکمیل دین و تتمیم نعمت ، اوصیای خویش را معین ساخت .

آن چه یقینی است و در تاریخ ثبت شده این است که پیامبر اسلام (ص) از همان آغاز رسالت تا پایان عمر خود ، بدین موضوع توجه داشته و به قول اندیشمند مسیحی ، جناب جرج جرداق ، پیامبر اکرم (ص) تمام زمینه ها را برای خلافت بعد از خود برای علی (ع) فراهم ساخت و در گفتارها و رفتارها نشان داد .1

امام علی (ع) نمونه کامل یک اسوه و الگو می باشند و همچنین همتای قرآن دلیل آن حدیث ثقلین می باشد آنجا که پیامبر گرامی اسلام می فرمایند :  من در میان شما دو چیز گرانبها باقی می گذارم یکی قرآن کتاب خدا است و دیگری عترت من و اهل بیت من . اگر کسی به آن دو تمسک کند هرگز گمراه نخواهد شد و این دو از هم جدا نخواهند شد تا در حوض کوثر بر من (پیامبر) وارد شوند .

پیامبر در بیان اوصاف و فضلیت این امام عزیز به حدیث ثقلین اکتفا نکردند و در خطبه غدیر نیز به بیان اوصاف امام علی (ع) پرداختند .

در مطالب بعدی 11 عدد از فضائل این امام بزرگوار در خطبه غدیر بیان میشود .

نکته ( در این مقاله ابتدا فضائل از متن پیدا شده و بعد مورد بررسی قرار گرفته است به کتاب های مختلف رجوع شده و مطالب گرد آوری ، مرتب و تنظیم شده است و حتی بخشی از این مقاله نیز توسط این جانب تایپ شده است ، تمام تلاش صورت گرفته که از منابع اینترنتی استفاده نشود و بخش اعظمی از مطالب در کتاب ها دیده شده است ، تصویر هایی که در ابتدای متن ها میبینید نیز کاری از بنده است ؛ امیدوارم این مقاله مورد رضایت شما عزیزان قرار گیرد از نظر دهی شما نیز خوشحال میشویم تا در مقالات بعدی این نظرها مورد توجه قرار گیرد و همچنین در آخر فایل دانلود کامل    pdfاین مقاله برای راحتی شما توسط بنده قرار داده شده است  یاعلی . )

قرص های مسکن باور شما رو به خوب شدن بیشتر میکنند بخاطر همین حس میکنید با هر بار خوردن قرص حالتون بهتر میشه

در واقع شما باور میکنید که باید به تدریج با خوردن قرص حالتون بهتر بشه وگرنه قرص ها اثر دارویی چندانی در روان شما ندارند

میشود بدون قرص خوب بودن و شاد شدن رو باور کرد

تنها باور به خداست که حالت را خوب میکند

کانال مذهبی ( کلیک کنید https://telegram.me/Najimazhabi

حاج اسماعیل دولابے(ره):

توجهٺ بہ هر چہ باشد قیمٺ تو همان اسٺ..

اگر توجهٺ بہ خدا و خوبان خدا باشد قیمتے مےشوے…

حواس تو بہ هر ڪہ رفٺ تو همانے…

غصہ رزق فردایت را نخور

بعد از عمرے روزے خدا را خوردن، جا ندارد براے روزے فردا غصه دار و نگران باشیم.