مورد دیگر تربیتی در دعای عرفه رضایت به رضای خداوند است امام حسین (علیه السلام) در این دعا می فرمایند :
اَللّهُمَّ … وَخِرْلى فى قَضآئِكَ وَبارِكْ لى فى قَدَرِكَ حَتّى لا احِبَّ تَعْجيلَ ما اَخَّرْتَ وَلا تَاْخيرَ ما عَجَّلْتَ ؛ خدایا خير در قضايت را برايم اختيار كن، و به من در تقديرت بركت ده، تا تعجيل آنچه را تو به تأخير انداختى نخواهم، و تأخير آنچه را تو پيش انداختى ميل نكنم .
انسان مسلمان به طور طبيعى مدلى را كه بيشترين بندگى در آن اشراب شده باشد و بيشترين هماهنگى را با دستيابى به قرب الهى داشته باشد در زندگى فردى و اجتماعى خود مطلوب مى‏داند. مثلًا در انتخاب لباس و نوع پوشش به رضاى‏ خدا و تقويت صفت بندگى توجه مى‏كند در حالى‏كه يك انسان لذت‏جوى هوس‏پرست فقط به راحتى و لذت‏جويى خود توجه مى‏كند و لباسى تنگ و تُنُك انتخاب مى‏كند با تركيبى از پوشيدگى و برهنگى كه بيشترين خيال‏انگيزى و التذاذ را پديد آورد.
اسلامى بودن آداب و توحيدى بودن شيوه زندگى به اين معناست كه سبك زندگى بتواند بسترساز «عبوديت الهى» در حيات انسانى باشد .1
كار نيك زمانی ارزش دارد كه رضاى‏ خدا را جلب كند، نه فقط رضاى مردم را.
این حدیث امام یک عامل تربیتی دیگر را نیز میگوید و آن صبور بودن است .

————————————-

1-احمد حسين شريفى، هميشه بهار،دفتر نشر معارف - قم، چاپ: 1، 1391 ص34.